رهروان ولایت ـ "اگر قسمت باشد میشود و اگر نباشد نمیشود" این جمله را بارها و بارها شاید شنیده باشید و برداشتی از آن در ذهنتان جا گرفته باشد و در بسیاری از امور از آن برداشت در تصمیماتتان استفاده کرده باشید. قطعا نقش قسمت و تقدیر الهی را نمیتوان در زندگی انکار کرد ولی تفسیر و نوع نگاه ما به مقدرات الهی از اهمیت بالایی برخوردار است. اینگونه نیست که قسمت و تقدیر هر فرد، موجب سلب اختیارات او باشد و اختیارات او تاثیری در تقدیری که برای او رقم زده خواهد شد، نداشته باشد؛ ولی همه آثار اعمال و اتفاقاتی که اطراف انسان رخ میدهد را هم نمیتوان به اختیار فرد نسبت داد.
اختیارات هر فرد در طول اراده الهی قرار دارد و تا خدا نخواهد اراده انسان به تنهایی کار ساز نیست. حال با توجه به این مطلب باید گفت قسمت هر فرد، آن نتیجهایی است که در انتهای کار که تمام مراحل عمل (تحقيق، مشورت، ارزيابي و نتيجه گيري) را طی کرده و متوکل بر آستان الهی شده، حاصل میشود. پس شاید بتوان در چند کلمه مطلب را خلاصه کرد و گفت: تقدیر، مجموع طولیِ ارداهِ فرد، به همراه توکل او نسبت به خدا و اِعمال مصالح و مفاسد کار از جانب خداست، تا اینکه آن اتفاق به وقوع بپیوندد یا نپیوندد.